کاهش اسپرم بعد از عمل واریکوسل

آیا میل جنسی خود را از دست داده، احساس تحریک پذیری و خستگی کرده و یا در خوابیدن مشکل دارید؟ همه این موارد می توانند نشانه های پایین بودن میزان تستوسترون بوده و احتمالا عامل ایجاد کننده آن واریکوسل می باشد و ارتباط واریکوسل و کاهش اسپرم را بیان می کند.

مردانی که مبتلا به واریکوسل شناخته می شوند می توانند علائم متفاوتی از جمله درد و آتروفی بیضه را تجربه کنند. این بیماری در برخی افراد نیز سبب کاهش سطوح تستوسترون می گردد. در ادامه در رابطه با واریکوسل و کاهش اسپرم صحبت شده است.

اطلاعات اولیه واریکوسل

واریکوسل چیست؟ در صورتی که به واریکوسل ابتلا دارید، شما تنها نیستید. 1 نفر از هر 10 مرد از ابتلا به واریکوسل رنج می برد.

واریکوسل هنگامی رخ می دهد که ورید های کیسه بیضه متورم می شوند. ورید ها حاوی دریچه هایی یکطرفه اند و در هنگام نارسایی این دریچه ها خون شروع به تجمع در کیسه بیضه می کند که در نتیجه آن ورید ها بزرگ و متورم می شوند. این ورید های متورم واریکوسل نام دارند.

تستوسترون چیست؟

تستوسترون یک هورمون است که در بیضه ها تولید می شود. تستوسترون بروز صفات مردانه را تحریک کرده و در دوره بلوغ نقشی کلیدی ایفا می کند.

این هورمون دوره های رشد در پسران را تنظیم، رویش مو های نواحی تناسلی را تحریک و تغییرات تناسلی را در دوران بلوغ ایجاد می کند.

مطلب مزتبط: آزمایش اسپرم

علائم کاهش تستوسترون

کاهش تستوسترون می تواند سبب بروز علائم بسیاری در مردان شود. در حالی که برخی از این علائم می توانند اندکی ناخوشایند باشند اما دیگر موارد جدی تر هستند. برخی علائم شایع کاهش تستوسترون عبارتند از:

• کاهش میل جنسی
• کاهش توده عضلانی
• افسردگی
• خستگی
• گر گرفتگی
• عدم توانایی در تمرکز
• عدم توانایی در ادامه دادن به ورزش ها در همان سطح معمول
• افزایش چربی بدن
• تحریک پذیری یا دمدمی مزاج بودن
• مشکلات خواب
• کمبود انرژی
• ریز مو و تحلیل روی ناخن ها
• کاهش تراکم مواد معدنی استخوان ها یا نازک شدن آن ها
• اختلالات جنسی از جمله عدم توانایی نعوظ یا حفظ آن

مطلب مرتبط: ناباروری ناشی از واریکوسل

آیا واریکوسل می تواند سبب کاهش تستوسترون شود؟

برخی مطالعات نشان داده اند که واریکوسل و کاهش اسپرم با هم ارتباط مستقیم دارند. در یک مطالعه اخیر، سطوح تستوسترون در 325 مرد مبتلا به واریکوسل با سطوح این هورمون در 510 مرد غیر مبتلا مقایسه شد.

نتایج نشان داد که صرف نظر از سن افراد، مردان مبتلا به واریکوسل به طرز قابل توجهی نسبت به مردان غیر مبتلا سطوح کمتری از تستوسترون دارند.

گزینه های پیش رو در ابتلا به کاهش تستوسترون چیست؟

در صورتی که فرد هر گونه علائم یا نشانه هایی را تجربه می کند که می توانند با سطوح پایین تستوسترون در ارتباط باشند، باید در ارتباط با گزینه های درمانی موجود با پزشک خود مشورت کند.

دو گزینه اصلی در درمان واریکوسل وجود دارند: جراحی واریکوسل (واریکوسلکتومی) یا فرایند کم تهاجم آمبولیزاسیون واریکوسل

جراحی واریکوسل

روش های جراحی مختلفی می توانند جهت بستن ورید های معیوب و در نتیجه درمان واریکوسل به کار گرفته شوند. این موارد شامل جراحی باز، جراحی میکروسکوپی و جراحی لاپاراسکوپیک می شوند. هر کدام از این فرایند ها تفاوت های مهمی دارند که باید ذکر شوند.

1- جراحی باز

در این روش، جراح یک برش بر روی ناحیه بالایی کیسه بیضه، کشاله ران یا ناحیه پایینی شکم ایجاد می کند. سپس ورید های معیوب را یافته و آن ها را مسدود می کند تا جریان خون قادر به عبور از آن ها نباشد.

جراحی باز نیازمند بیهوشی یا بی حسی موضعی است. در این فرایند، میزان بالاتری از عود یا بازگشت واریکوسل وجود دارد.

2- جراحی میکروسرجری

این مورد یک جراحی پیچیده است که با استفاده از یک میکروسکوپ صورت می گیرد. جراح می تواند با آسانی بیشتر دقیقا ورید های معیوب را پیدا کند.

با این که این فرایند پیچیده تر است، عوارض کمتری داشته و نسبت به روش جراحی باز احتمال کمتری از نظر بازگشت بیماری دارد. این روش با اینکه میزان کمتری از نظر بازگشت بیماری دارد اما هنوز به طور عملی فرایند پیچیده تری است.

مطلب مرتبط: عمل میکروسرجری واریکوسل

3- جراحی لاپاراسکوپیک

این جراحی از طریق ایجاد برش هایی کوچک و استفاده از ابزار های جراحی خاص انجام می شود تا درون بدن مشاهده شده و ترمیم ها صورت گیرند. روش لاپاراسکوپیک نیازمند بیهوشی عمومی بیماران بوده و نسبت به روش های دیگر عوارض بالاتری دارد.

مطلب مرتبط: لاپاراسکوپی واریکوسل

آمبولیزاسیون واریکوسل

آمبولیزاسیون واریکوسل یک فرایند کم تهاجم است که می تواند به صورت ایمن و بدون بستری انجام شود. این فرایند در حدود 1 تا 2 ساعت به طول انجامیده و به بیمار یک آرام بخش خفیف و بی حسی موضعی داده می شود.

در فرایند آمبولیزاسیون واریکوسل، معمولا یک برش کوچک در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود. پس از آن، با استفاده از هدایت اشعه ایکس لوله ای کوچک به نام کاتتر به درون ورید رانی وارد شده و تا محل واریکوسل هدایت می شود.

هنگامی که کاتتر درون واریکوسل جای گرفت، محلولی خاص به همراه یک کویل فلزی کوچک به درون کاتتر فرستاده می شود تا به ورید های مورد نظر اعمال شده و جریان خون درون آن ها را مسدود کنند.

این کار منجر به هدایت جریان خون به ورید های سالم اطراف در کیسه بیضه شده که از طریق آن ها به قلب برده می شود.

دکتر حسین کرمی متخصص درمان و جراحی واریکوسل